کوین و توکن

کوین چیست؟
توکن چیست؟


قبل از تعریف این دو باید بدانید که تمامی کوین‌ها یا توکن‌های موجود، هرکدام یک ارز مجازی هستند که بنا به نوع طراحی آنها کوین و یا توکن نامیده می‌شوند. پس به زبان ساده تا امروز حدود ۲۱۵۴ ارز دیجیتال تولید شده که همه آنها کوین‌ یا توکن هستند.

تفاوت کوین و توکن :

کوین

کوین، که همچنین با نام کوین‌های جایگزین یا آلتکوین هم شناخته می‌شود، نوعی از ارز مجازی می باشد که به طور مستقل کار می‌کند و دارای پلتتفرم جداگانه‌ای برای خود می باشد. در این پلتفرم بنیادی، معاملات کوین مذکور، انجام می‌شود. بیشترآلتکوین های موجود یک نسخه از بیت کوین می باشند که توسط پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در واقع یک کوین جدید به وجود آمده است. نمونه هایی از آلتکوین‌های محبوب در بازار بیت کوین‌کش، لایت کوین، دوج کوین، Namecoin  و بسیاری دیگر می باشد.
در بازار کوین‌های دیگری هم موجود اند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند ریپل ، اتریوم  و مونرو. و… این کوین‌ها دارای یک بلاک چین جداگانه برای خود هستند و از بلاک چین آنها علاوه بر ذخیره تراکنش‌ها و مسائل مرتبط به مفهوم پول، استفاده‌های دیگری نیز می‌شود. بنابراین مشخصه بارز کوین ها به این صورت است که برای فعالیتشان از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کنند.

توکن

توکن هم نوعی ارز دیجیتال می باشد تنها با این تفاوت که بلاک چین جداگانه‌ای ندارد و از بلاک چین ارزهای دیگر استفاده می‌کند. توکن‌ها به طور معمول برای یک پروژه طراحی و تولید می‌شوند. پروژه هایی که برای جمع‌آوری بودجه خودشان از توکن استفاده می‌کنند، اصطلاحا ICO نامیده می‌شوند.
توکن‌ها از لحاظ طراحی و پیاده‌سازی بسیار ساده تر از کوین‌ها هستند، زیرا نیازی نیست کد منبع از پروتکل اصلی اصلاح شود و نیزهیچ بلاک چین جدیدی ایجاد نمی‌شود. تقریبا بیشتر توکن ها بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شده‌اند و تعدادشان روز به روز اضافه می شود. اولین پولی  که روی بلاک چین اتریوم نوشته شد اتر بود.
بنابر توضیحات بالا  شاید بتوان گفت که  توکن‌ها، به لحاظ فنی ارز محسوب نمی‌شوند. چرا که برای وجود داشتن به بلاک چین یک ارز دیگر نیاز دارند و  نمی توانند به طور مستقل  وجود داشته باشند.  مرز میان کوین و توکن حتی برای کاربران و فعالان در این حوزه هم همچنان کمی گنگ است.در هر صورت این نکته کاملا واضح می باشد که تفاوت این دو در ساختار آنهاست، کوین‌ها می‌توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند در حالیکه توکن‌ها مانند برنامه‌های غیر متمرکزی می باشند که برروی بلاک چین کوین‌ها پیاده می‌شوند

رمزنگاری

رمزنگاری

کریپتوگرافی  یا  رمزنگاری دانشی است که از طریق آن می‌توانیم اطلاعات و پیام‌ها را به صورت امن ذخیره و یا منتقل کنیم. به عبارت ساده تر دانش رمزنگاری به ما کمک می‌کند که پیام خود را به صورت محرمانه به مقصد مورد نظرمان برسانیم. کلمه Cryptography برگرفته از دو لغت Kryptos به معنای محرمانه و graphien به معنای نوشتن است.
در دنیای کریپتوکارنسی‌ها با توجه به اینکه نهادهای نظارتی وجود ندارند، وجود تکنولوژی‌های رمزنگاری موجب می‌شود که اعتماد مردم جلب شود و از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنند. با استفاده از دانش رمزنگاری می‌توانیم:

۱- از حفظ محرمانگی اطلاعات مطمئن شویم

به طور مثال، پویا به دنبال ارسال پیامی به سحر است. اگر پیام پویا به صورت عادی به سحر منتقل شود، هر کسی در مسیر ارسالی پیام قرار بگیرد، می‌تواند از محتویات پیام با خبر شود. پویا با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری می‌تواند پیام خود را رمزگذاری کند و برای سحر ارسال کند. سحر پیام پویا را به صورت رمزگذاری شده دریافت می‌کند ولی آیا سحر می‌تواند رمز پیام را بازگشایی کند ؟
پس قبل از ارسال پیام پویا باید به سحر طریقه بازگشایی پیام رمزگذاری شده را یاد بدهد. در واقع پویا و سحر باید توافق کنند که هر دو از یک پروتکل رمزنگاری استفاده کنند. از این به بعد تمامی پیام‌های پویا و سحر، به صورت محرمانه ارسال خواهد شد.

۲- از ارسال پیام توسط فرستنده پیام اطمینان حاصل کنیم

در مثال قبل در نظر بگیرید که سحر منتظر دریافت پیامی از پویا باشد و پیامی دریافت کند. آیا سحر می‌تواند مطمئن باشد که فرستنده پیام، پویا است؟
سحر می‌تواند با استفاده از دانش رمزنگاری و بررسی امضای دیجیتالی پویا، مطمئن شود که فرستنده پیام، پویا بوده است. البته باید ذکر شود که این در شرایطی است که پویا از امضای دیجیتالی خود برای ارسال پیام استفاده کرده باشد.

۳- از عدم تغییر پیام فرستنده در شبکه مطمئن شویم

شرایطی رو درنظر بگیرید که پویا به دنبال دریافت طلب خود از سحر است و در پیامی شماره حساب بانکی خود را برای سحر ارسال می‌کند. امکان این وجود دارد که کسی این پیام را مشاهده کند و شماره حساب پویا را تغییر دهد و به جای آن حساب خود را بگذارد و به دست سحر برساند. ولی اگر پویا پیام خود را با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری ارسال کند، حتی اگر کسی در طول مسیر آن را مشاهده کند، نمی‌تواند محتویات آن را تغییر دهد. البته همانطور که گفتیم، رمزنگاری دارای پروتکل های مختلفی است که فرستنده و گیرنده در استفاده از آن‌ها به توافق می‌رسند. هر چقدر پروتکل رمزنگاری انتخاب شده پیچیده تر باشد، امکان رمزگشایی آن توسط هکرها هم سخت تر خواهد شد.

۴- ارسال پیام توسط فرستنده را اثبات کنیم.

حالا فرض کنید، پویا پیامی را برای سحر ارسال کرده است. سحر پیام را خوانده و مطابق با درخواست پویا، عمل کرده است. فردای آن روز پویا منکر ارسال پیام به سحر می‌شود. تکنولوژی رمزنگاری به ما کمک می‌کند که از به وجود آمدن این مشکل جلوگیری کنیم.

دنیای ارزهای دیجیتالی به چه صورت از کریپتوگرافی استفاده می‌کند؟

 هشینگ و امضای دیجیتال در بلاکچین

یکی از راه‌های راه اندازی کریپتوگرافی، استفاده کردن از Public key و Private key است. دنیای ارزهای دیجیتالی با بهره بردن از این کلیدها از تکنولوژی کریپتوگرافی در شبکه خود استفاده می‌کند. هر کاربر برای استفاده از ارزهای دیجیتالی نیاز به یک کیف پول دارد. هر کیف پول دارای یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است.
زمانی که شما یک کیف پول می‌سازید، در ابتدا یک کلید خصوصی برای شما ساخته شده و از روی این کلید خصوصی، کلید عمومی شما ساخته می‌شود.
برای فهمیدن تفاوت این کلیدها، برای شما یک مثال می‌زنیم.
فرض کنید پویا به دنبال شغل آینده خود است و با سایت یک آکادمی آشنا می‌شود. پویا  بلافاصله وارد ایمیل خودش می‌شود و رزومه خود را به سایت آکادمی ارسال می‌کند. بعد از ارسال ایمیل، پویا دیگر نمی‌تواند ایمیل خود را بازگرداند و همچنین نمی‌تواند از محتویات موجود در صندوق ایمیل‌های آکادمی  مطلع شود.
آدرس ایمیل، در واقع همان کلید عمومی شماست. وقتی شما می‌خواهید پیام، پول یا اطلاعاتی از کسی دریافت کنید، کلید عمومی خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهید.
در این مثال آکادمی به دنبال استخدام نیروی جدید است، پس کلید عمومی خود (آدرس ایمیل خود) را در اختیار کاربران قرار داده است.
برای اینکه شما بتوانید به محتویات موجود در صندوق ایمیل خود دسترسی داشته باشید، باید از رمز عبوری که خود آن را تنظیم کرده بودید، استفاده کنید.
در این مثال آکادمی برای اینکه بتواند ایمیل پویا را بخواند، بایستی از کلید خصوصی خود استفاده کند و وارد صندوق ایمیل‌های خود بشود و از این طریق از محتویات پیام پویا باخبر شود.
در دنیای ارزهای دیجیتالی، کلید عمومی همان آدرس کیف پول شما است. از طریق کلید

عمومی، دیگران می‌توانند برای شما ارزهای دیجیتالی ارسال کنند ولی نمی‌توانند به محتویات کیف پول شما دسترسی داشته باشند. برای دسترسی پیدا کردن به محتویات کیف پول نیاز به کلید خصوصی دارید. پس دقت کنید که کلید خصوصی خود را در اختیار دیگران قرار ندهید.

نتیجه گیری

با استفاده از کریپتوگرافی یا رمزنگاری می‌توانیم بستری را فراهم کنیم که کاربران با خیال راحت اطلاعات، پیام و پول‌های خود را جابه جا کنند. این تکنولوژی توانسته است وابستگی مردم به نهادهای واسط را کم کند و همچنین جایگزین مناسبی برای آن‌ها شود.
در دنیای مدرن امروزی که همه اطلاعات به صورت دیجیتالی ذخیره و رد و بدل می شوند، نیاز به کریپتوگرافی نه تنها برای برای فناوری های مالی بلکه برای تمام تکنولوژی احساس می شود. با رمزنگاری کردن اطلاعات میتوان از مسائل مختلفی مانند تخلفات آنلاین و جرم های سایبری جلوگیری کرد.