رمزنگاری

رمزنگاری

کریپتوگرافی  یا  رمزنگاری دانشی است که از طریق آن می‌توانیم اطلاعات و پیام‌ها را به صورت امن ذخیره و یا منتقل کنیم. به عبارت ساده تر دانش رمزنگاری به ما کمک می‌کند که پیام خود را به صورت محرمانه به مقصد مورد نظرمان برسانیم. کلمه Cryptography برگرفته از دو لغت Kryptos به معنای محرمانه و graphien به معنای نوشتن است.
در دنیای کریپتوکارنسی‌ها با توجه به اینکه نهادهای نظارتی وجود ندارند، وجود تکنولوژی‌های رمزنگاری موجب می‌شود که اعتماد مردم جلب شود و از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنند. با استفاده از دانش رمزنگاری می‌توانیم:

۱- از حفظ محرمانگی اطلاعات مطمئن شویم

به طور مثال، پویا به دنبال ارسال پیامی به سحر است. اگر پیام پویا به صورت عادی به سحر منتقل شود، هر کسی در مسیر ارسالی پیام قرار بگیرد، می‌تواند از محتویات پیام با خبر شود. پویا با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری می‌تواند پیام خود را رمزگذاری کند و برای سحر ارسال کند. سحر پیام پویا را به صورت رمزگذاری شده دریافت می‌کند ولی آیا سحر می‌تواند رمز پیام را بازگشایی کند ؟
پس قبل از ارسال پیام پویا باید به سحر طریقه بازگشایی پیام رمزگذاری شده را یاد بدهد. در واقع پویا و سحر باید توافق کنند که هر دو از یک پروتکل رمزنگاری استفاده کنند. از این به بعد تمامی پیام‌های پویا و سحر، به صورت محرمانه ارسال خواهد شد.

۲- از ارسال پیام توسط فرستنده پیام اطمینان حاصل کنیم

در مثال قبل در نظر بگیرید که سحر منتظر دریافت پیامی از پویا باشد و پیامی دریافت کند. آیا سحر می‌تواند مطمئن باشد که فرستنده پیام، پویا است؟
سحر می‌تواند با استفاده از دانش رمزنگاری و بررسی امضای دیجیتالی پویا، مطمئن شود که فرستنده پیام، پویا بوده است. البته باید ذکر شود که این در شرایطی است که پویا از امضای دیجیتالی خود برای ارسال پیام استفاده کرده باشد.

۳- از عدم تغییر پیام فرستنده در شبکه مطمئن شویم

شرایطی رو درنظر بگیرید که پویا به دنبال دریافت طلب خود از سحر است و در پیامی شماره حساب بانکی خود را برای سحر ارسال می‌کند. امکان این وجود دارد که کسی این پیام را مشاهده کند و شماره حساب پویا را تغییر دهد و به جای آن حساب خود را بگذارد و به دست سحر برساند. ولی اگر پویا پیام خود را با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری ارسال کند، حتی اگر کسی در طول مسیر آن را مشاهده کند، نمی‌تواند محتویات آن را تغییر دهد. البته همانطور که گفتیم، رمزنگاری دارای پروتکل های مختلفی است که فرستنده و گیرنده در استفاده از آن‌ها به توافق می‌رسند. هر چقدر پروتکل رمزنگاری انتخاب شده پیچیده تر باشد، امکان رمزگشایی آن توسط هکرها هم سخت تر خواهد شد.

۴- ارسال پیام توسط فرستنده را اثبات کنیم.

حالا فرض کنید، پویا پیامی را برای سحر ارسال کرده است. سحر پیام را خوانده و مطابق با درخواست پویا، عمل کرده است. فردای آن روز پویا منکر ارسال پیام به سحر می‌شود. تکنولوژی رمزنگاری به ما کمک می‌کند که از به وجود آمدن این مشکل جلوگیری کنیم.

دنیای ارزهای دیجیتالی به چه صورت از کریپتوگرافی استفاده می‌کند؟

 هشینگ و امضای دیجیتال در بلاکچین

یکی از راه‌های راه اندازی کریپتوگرافی، استفاده کردن از Public key و Private key است. دنیای ارزهای دیجیتالی با بهره بردن از این کلیدها از تکنولوژی کریپتوگرافی در شبکه خود استفاده می‌کند. هر کاربر برای استفاده از ارزهای دیجیتالی نیاز به یک کیف پول دارد. هر کیف پول دارای یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی است.
زمانی که شما یک کیف پول می‌سازید، در ابتدا یک کلید خصوصی برای شما ساخته شده و از روی این کلید خصوصی، کلید عمومی شما ساخته می‌شود.
برای فهمیدن تفاوت این کلیدها، برای شما یک مثال می‌زنیم.
فرض کنید پویا به دنبال شغل آینده خود است و با سایت یک آکادمی آشنا می‌شود. پویا  بلافاصله وارد ایمیل خودش می‌شود و رزومه خود را به سایت آکادمی ارسال می‌کند. بعد از ارسال ایمیل، پویا دیگر نمی‌تواند ایمیل خود را بازگرداند و همچنین نمی‌تواند از محتویات موجود در صندوق ایمیل‌های آکادمی  مطلع شود.
آدرس ایمیل، در واقع همان کلید عمومی شماست. وقتی شما می‌خواهید پیام، پول یا اطلاعاتی از کسی دریافت کنید، کلید عمومی خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهید.
در این مثال آکادمی به دنبال استخدام نیروی جدید است، پس کلید عمومی خود (آدرس ایمیل خود) را در اختیار کاربران قرار داده است.
برای اینکه شما بتوانید به محتویات موجود در صندوق ایمیل خود دسترسی داشته باشید، باید از رمز عبوری که خود آن را تنظیم کرده بودید، استفاده کنید.
در این مثال آکادمی برای اینکه بتواند ایمیل پویا را بخواند، بایستی از کلید خصوصی خود استفاده کند و وارد صندوق ایمیل‌های خود بشود و از این طریق از محتویات پیام پویا باخبر شود.
در دنیای ارزهای دیجیتالی، کلید عمومی همان آدرس کیف پول شما است. از طریق کلید

عمومی، دیگران می‌توانند برای شما ارزهای دیجیتالی ارسال کنند ولی نمی‌توانند به محتویات کیف پول شما دسترسی داشته باشند. برای دسترسی پیدا کردن به محتویات کیف پول نیاز به کلید خصوصی دارید. پس دقت کنید که کلید خصوصی خود را در اختیار دیگران قرار ندهید.

نتیجه گیری

با استفاده از کریپتوگرافی یا رمزنگاری می‌توانیم بستری را فراهم کنیم که کاربران با خیال راحت اطلاعات، پیام و پول‌های خود را جابه جا کنند. این تکنولوژی توانسته است وابستگی مردم به نهادهای واسط را کم کند و همچنین جایگزین مناسبی برای آن‌ها شود.
در دنیای مدرن امروزی که همه اطلاعات به صورت دیجیتالی ذخیره و رد و بدل می شوند، نیاز به کریپتوگرافی نه تنها برای برای فناوری های مالی بلکه برای تمام تکنولوژی احساس می شود. با رمزنگاری کردن اطلاعات میتوان از مسائل مختلفی مانند تخلفات آنلاین و جرم های سایبری جلوگیری کرد.

ایردراپ

 

ایردراپ چیست؟ چگونه ارزدیجیتال رایگان دریافت کنیم؟

پول نمی‌تواند از ناکجاآباد به دست‌تان برسد، اما رمزارز می‌تواند!

آیا تا کنون برای‌تان اتفاق افتاده است که روزی موجودی کیف‌پول‌تان را بررسی کنید و ببینید تعدادی توکن به آن اضافه شده است؟ اولین چیزی که به ذهن‌تان می‌رسد چیست؟
مطمئن باشید کسی این توکن‌ها را اشتباها به حساب شما نریخته است. عرضه‌کنندگان رمزارز، هر از گاهی با برگزاری ایردراپ‌ها به افرادی که کیف‌پولِ اتریوم دارند توکن‌های رایگان ارائه می‌دهند. این کار تقریبا از همان ابتدای عرضه‌ی اولیه‌ی (ICO) اتریوم بارها انجام شده است. شاید برخی از صاحبان کیف‌پولِ ETH تا کنون چندین بار متوجه شده باشند که تعدادی توکن اضافی در کیف‌پول‌شان وجود دارد و نمی‌دانند از کجا آمده است. ممکن است به نظر شما این کار تا حدودی غیرمنطقی باشد، اما این تصمیم در واقع نوعی استراتژی بازاریابی است که از سوی عرضه‌کنندگان رمزارز به منظور افزایش آگاهی مخاطبان مربوطه مانند سرمایه‌گذاران و علاقه‌مندان اتخاذ می‌شود.
اگر کیف‌پولی در اتراسکن داشته باشید و آن را بررسی کنید (توصیه می‌شود هرگز به منظور بررسی موجودی حساب‌تان از کلید خصوصی برای باز کردن کیف‌پول استفاده نکنید)، یک نوار در بالای صفحه به نام پیگیریِ‌توکن (Token Tracker) خواهید دید. البته این نوار فقط زمانی که در حساب‌تان توکن وجود داشته باشد ظاهر می‌شود. اگر آن را نمی‌بینید یعنی در حال حاضر هیچ توکن یا ایردراپی در حساب‌تان وارد نشده است.

ایردراپ چگونه به هدف خود می‌رسد؟

این موضوع به واکنش افراد پس از دریافت توکن‌های رایگان بستگی دارد. اگر روزی چنین توکن‌هایی را در حساب خود ببینید چه خواهید کرد؟ در گوگل جستجو می‌کنید؟ از کسی سؤال می‌کنید یا آن را نادیده می‌گیرید؟
اگر برای کسب اطلاعات بیشتر به سراغ گوگل یا موتورهای جستجوی دیگر بروید، ایردراپ با موفقیت روبه‌رو می‌شود. زیرا این همان هدفی است که ایردراپ دنبال می‌کند؛ اینکه مخاطبان از وجود یک رمزارز آگاه شوند.
اگر با شخص دیگری (مثلا دوست‌تان) درباره‌ی این توکن‌ها صحبت کنید، در این صورت شما دوست‌تان را از وجود این ارز آگاه کرده‌اید و اطلاعاتی راجع به آن بین شما ردوبدل شده است. در این حالت که از روش اول خیلی بهتر است، دو نفر از این رمزارز آگاهی یافته‌اند و اگر هزاران نفر دیگر نیز همین کار را انجام دهند، باز هم ایردراپ با مبلغی ناچیز به هدفش رسیده است.
اما اگر پس از دریافت این توکن‌ها آنها را نادیده بگیرید، ایردراپ در هدفش که آگاه کردن شما از رمزارز موردنظر و افزایش اطلاعات مربوط به آن است با شکست مواجه خواهد شد.
در نهایت ایردراپ به روشی فراتر از بازاریابی صرف تبدیل شد. عرضه‌کنندگان رمزارز، ایردراپ را به عنوان روشی برای افزایش ارزش ارز برگزار می‌کردند و در آن به خریداران ارز موردنظر متناسب با موجودی کل حساب‌شان ارز رایگان جایزه می‌دادند. افرادی که روی رمزارزها سرمایه‌گذاری می‌کردند، به منظور دریافت ارز رایگان باید ارز مورد نظر را می‌خریدند و اگر می‌خواستند سهم بیشتری داشته باشند باید ارز بیشتری خریداری می‌کردند.
با این حال در این مطلب قصد نداریم به نحوه‌ی دریافت توکن‌های رایگان از طریق خریداری آنها بپردازیم و هدف اصلی این است که به شما آموزش دهیم چگونه می‌توانید توکن‌های رایگان دریافت کنید.
با سیاست جدید فیس‌بوک مبنی بر ممنوعیت تبلیغ ICOها (عرضه‌ی اولیه‌ی رمزارزهای جدید)، بسیاری از عرضه‌کنندگان برای معرفی رمزارزهای خود به ایردراپ به عنوان یک روش جایگزین برای تبلیغات «پرداخت به ازای هر کلیک» روی آورده‌اند. بسیاری از ICOها برای یافتن مشتریان جدید بر اثر شبکه‌ای تکیه می‌کنند. به عبارت ساده، آنها شما را از وجود رمزارز آگاه می‌کنند و امیدوارند که شما نیز آنها را به دوستان و آشنایان خودتان معرفی کنید. آنها با استفاده از روش‌های سیستماتیک ارجاعی قدرتمند این کار را انجام می‌دهند.

شرکت در ایردراپ‌های رایگان

برای شرکت در ایردراپ‌های رایگان به ابزارهای زیر نیاز دارید:

۱- کیف‌پول اتریوم: این با کیف‌پولی که در صرافی‌ها هست متفاوت است. این کیف‌پول باید با ERC20 سازگار باشد، زیرا بیشتر توکن‌هایی که در ایردراپ‌ها ارائه می‌شوند توکن‌های ERC20 هستند که در اصل ICOهای مبتنی بر اتریوم هستند یا قبلا مبتنی بر اتریوم بودند و الان تغییر کرده‌اند. توصیه می‌شود برای شروع از MetaMask یا MyEtherWallet استفاده کنید، اما بعدها بهتر است یک کیف‌پول سخت‌افزاری مانند Ledger Nano نیز داشته باشید.

۲- کیف‌پول‌تان باید فعال باشد: منظور این است که باید از کیف‌پول‌تان استفاده کنید. بسیاری از ایردراپ‌ها فعالیت‌های کیف‌پول‌تان را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که این کیف‌پول واقعا فعال است؛ زیرا ممکن است برخی افراد تعداد زیادی کیف‌پول با آدرس‌های متفاوت بسازند تا توکن‌های رایگان بیشتری دریافت کنند و این اصلا عادلانه نیست. این بدان معنی است که اگر فعالیتی در کیف‌پول‌تان مشاهده نشود، ممکن است توکن رایگان از ایردراپ دریافت نکنید. گاهی اوقات برگزارکنندگان ایردراپ به وضوح حتی برخی از انواع موجودی حساب را نیز مورد بررسی قرار خواهند داد.

۳- حساب‌کاربری در تلگرام: بسیاری از این ICOها از تلگرام به عنوان ابزار گفتگو استفاده می‌کنند و دلایل خوبی هم برای این کار دارند. عرضه‌کنندگان رمزارزهای جدید می‌خواهند تعداد مخاطبان‌شان را افزایش دهند و چه چیزی از این بهتر که افراد به گروه یا کانال تلگرام‌شان ملحق شوند. به یاد داشته باشید تا زمانی که در کیف‌پول اتریوم‌تان ارز را دریافت نکرده‌اید از گروه یا کانال تلگرام عرضه‌کنندگان خارج نشوید، زیرا ممکن است به دلیل خروج‌تان توکن‌ها را به حساب‌تان واریز نکنند.

۴- حساب‌کاربری توییتر: یک حساب کاربری در توییتر بسازید. دقیقا مانند تلگرام، ممکن است بسیاری از ایردراپ‌ها از شما بخواهند در توییتر آنها را دنبال کنید. برخی از آنها حتی ممکن است از شما بخواهند برخی از توییت‌های‌شان را مجددا از حساب‌کاربری خودتان توییت کنید.

۵- نشانی ایمیل: برخی ایردراپ‌ها ممکن است نشانی ایمیل‌تان را درخواست کنند. اگر تمایل ندارید آدرس ایمیل اصلی‌تان را بدهید، یک ایمیل دیگر بسازید. مراقب باشید رمز عبورش را گم نکنید، زیرا احتمالا از شما خواهند خواست ایمیل‌تان را تأیید کنید.